Marathon Scheveningen-Zandvoort gisterochtend met de Pier nog in de achtergrond. Beetje zon, wind in de rug, later zou het frisser worden. Doorkomst halverwege 1:56, de terugval die ik meestal na 30 K krijg, viel mee, althans ik kon blijven lopen (tempo in de laatste 7 K was 7-7:30). Eindtijd 4:18:18, gemiddeld net onder 10 km/u, mijn snelste tijd op dit parcours! (in 2010 en 2011 liep ik beide keren > 4:30).
de ‘ren&geniet-modus’
Afgelopen vrijdag, op de laatste dag van november, liep ik de Utrechtse Heuvelrug Trail. “Na een succesvolle eerste editie gaat hij weer open deze winter. Het leukste en mooiste Open Klassement van Nederland!”
Er was die dag nog een strijd gaande tussen Daan en Rodger, om de snelste tijd op de UHT voor de maand november. Na 5 km (bij het Grote Bos) liep ik Daan tegemoet, die om 8:50 in Rhenen gestart was. Toen hij me succes wenste, realiseerde ik me dat hij ook aan de UHT bezig was, zij het in tegengestelde richting. Zijn overall tijd zou een uur sneller zijn dan de mijne!
Hoewel ik het parcours goed ken, heb ik in Prattenburg rond km 23 toch een kleine omleiding gemaakt. Van tevoren had ik twijfel of ik niet slechts tot Amerongen zou lopen. Toen de foto met de stationsklok eenmaal gemaakt was, werd de wil om tot Rhenen te lopen, steeds groter. Het point of no return was de Eenzame Eik (Amerongse Berg)!
Verder lezen
De Halve van Amsterdam
Tijdens een hardloopwedstrijd heb je bijna geen gelegenheid te communiceren met andere mensen. Ondanks de drukte ben je primair op jezelf aangewezen. Als je op de toppen van je kunnen loopt dan is een wedstrijd niet alleen een strijd met je lichaam, maar vooral ook met je geest. Het lichaam wil stoppen. Je moet jezelf er van overtuigen dat je door wilt.
Hieronder geef ik weer hoe ik de Halve van Amsterdam beleeft heb: Verder lezen
Rondje Garderen
Afgelopen zaterdag had Jan M een route uitgezet in de buurt van Garderen. We zouden maximaal 1½ uur lopen. Wijbe, die meestal niet meer dan een uur loopt, had aangekondigd, exact na 90 minuten te stoppen. De route was zeer afwisselend, een coulisselandschap afgewisseld met bos en hei. Één fikse bui mocht de pret niet drukken.
Deze mannen lopen weinig wedstrijden, Jan M had zich zelfs gespaard voor deze “training”: het tempo lag tegen 11 km/u. Gelukkig werd af en toe gestopt om de kaart te raadplegen, of een foto te nemen.
Na de regenbui werd een prachtige heide (niet meer in bloei) overgestoken. Toen bleek dat we wel over de 15K /1,5 uur heen zouden gaan. Oebele en Jan K deden er een schepje bovenop. Wijbe klampte zich aan hen vast en zo maakten we ruim 17K vol!
De beloning was een stuk appeltaart van Jan M, die stil gehouden had dat het zijn verjaardag was!
Amerongse Bovenpolder
Vanochtend hebben we, een uur eerder gestart, een mooie lange duurloop van 17 km, trailrun eigenlijk, gelopen vanaf het Berghuis, via Kasteel Amerongen, de Bovenpolder (door het natte gras), via Zuylestein, Dierenasiel de Hazenberg, terug bij het Berghuis en daarna nog een lus van ruim een half uur. De foto’s spreken voor zich!
Endomondo
Rolletje Tape
Afgelopen vrijdag heb ik jullie nog verteld over mijn slepende kuitblessure. Ik was vrij pessimistisch aangezien na een korte langzame duurloop in tempo 80+ (leeftijd dan hé) diezelfde dag ik toch weer een reactie kreeg. Zaterdag echter… Verder lezen
Team Amazing On The Run
Buiten dekken vette vlokken sneeuw in een gestaag tempo de koude ondergrond geheel af. Een witte wattenlaag bouwt zich volgens het KNMI op met, naar het schijnt, een snelheid van netto 3 centimeter per uur. Netto; sneeuwvlokken vliegen, als ze nog niet aan elkaar geplakt zijn, immers ook tegen de zwaartekracht weer terug omhoog.
Binnen is het warm. Warm van de centrale verwarming, maar ook warm van de opwinding. Er wordt druk gebeld; op de computer worden strakke lijstjes met hoeveelheden bijgesteld en bestellingen die net worden binnengebracht weer van het ‘things-to-do”-lijstje doorgestreept. Het lokale Team Amazing zenuwcentrum is kanarie-geel gevuld. Een koude stroom vergezelt een zojuist gearriveerde Amazing-collega naar binnen. Luide toejuichingen heten deze gele sportieveling van harte welkom. Uiteraard geldt ook hier: hoe meer mensen, hoe meer handen, hoe meer vreugd. Dit weekend staat de ‘koek-en-zopie’-actie op de Leersumse plassen op het actieprogramma van Team Amazing. Op de oproep van Staatsbosbeheer hadden zich drie commerciële instellingen en Team Amazing gemeld. Dat de opbrengst van de verkoop van warme chocolademelk, glühwein en gevulde koeken naar het goede doel gaat, was voor Staatsbosbeheer de reden om de standplaats te gunnen aan Team Amazing. Een megaklus voor de boeg. Alle leden van Team Amazing gaan er voor! Het goede doel voor ogen. Verder lezen
Aquathlon ambities
Het is alweer zo ongeveer een jaartje of 10 dat ik 4 – 5 – 6 keer in de week aan het trainen ben met hardlopen. Met de komst van de winter en een hardnekkig pijntje in de knie ontstond bij mij de behoefte om de sleur te willen doorbreken. Na enig denk- en zoekwerk heb ik mij aangesloten bij de Triathlon afdeling van VZC in Veenendaal. Deze club biedt meerdere dagen in de week een zwemtraining aan en het leek mij leuk om daar een tijdje in mee te draaien. Ik vermoed dat ik het enige lid ben zonder racefiets of mountainbike.
Waarschijnlijk ben ik ook één van de weinige Nederlanders die zich wil specialiseren op de Aquathlon (lopen en zwemmen). Enig gegoogle leert dat er in België en Frankrijk redelijk wat beoefenaren van deze sport zijn, maar in Nederland is dat nauwelijks het geval. Buiten de Henschotermeergames en een paar lokale wedstrijdjes is er weinig te beleven.
VZC blijkt een zeer actieve club te zijn. Zij organiseren maandelijks hun eigen wedstrijdjes als onderdeel van het trainingsprogramma. Inmiddels train ik nu 2 keer in de week met zwemmen. De trainingen duren een uur en worden verzorgd door een paar cracks op de triathlon waaronder ex-wereldkampioen Rob Barel. De trainingen zitten heel goed in elkaar. Er wordt elke training een zeer gedetailleerd schema verstrekt. De schema’s zijn ook zeer gevarieerd. De triathlon is seizoensgebonden en in de opbouw van de schema’s wordt hier duidelijk rekening mee gehouden. In het najaar wordt er gewerkt aan het duurvermogen; Nu staat het verhogen van de ‘anaerobe’ drempel wat meer centraal. Elke paar weken wordt er een Km test afgenomen om de ontwikkeling van de deelnemers te kunnen volgen. Rob Barel verwerkt alle uitslagen keurig in een spreadsheet en voegt daar gelijk een aantal adviezen aan toe. De meest voorkomende is wel ‘te snel gestart’. De km tijden vormen ook de basis voor ‘doeltijden’ op diverse tussenliggende afstanden.
Tot mijn eigen verbazing en bevrediging kon ik al na een paar weken trainen het eigen PR verbeteren van 20:20 naar 18:31 op de kilometer. Dit smaakt naar meer natuurlijk, alhoewel de vooruitgang natuurlijk steeds kleiner zal worden. De eerst komende zwemloop georganiseerd door de club staat gepland voor 17 maart. Ik heb er nu al zin in!
André.
BVC circuit Wageningen
Gisteren was de 2e aflevering van het Bos- en Vallei Cross circuit in Wageningen. Ik arriveerde pas 10 minuten voor de start, omdat Elst afgesloten was vanwege het onschadelijk maken van een bom uit de 2e wereldoorlog. Omrijden dus, over Veenendaal. Timo en Petra moesten al vóór 10 uur hun dorp verlaten hebben (en waren ruim op tijd). De cross of veldloop is het domein van de atletiekverenigingen, die in de winter geen baanwedstrijden houden. De afstanden op de cross zijn relatief kort, de “lange” cross is meestal 8-12 km. De atleten gaan echter van start alsof het een baanwedstrijd betreft! De eerste bocht fungeerde als trechter en zorgde voor wat hilariteit, omdat er ook een flinke plas water lag. Het parcours was gelukkig bekend van vorige jaren – zodat ik wist waar aan te zetten (in de afdaling) en waar de krachten te sparen (in de klim).
Ik was even benieuwd naar de tijden van afgelopen 2 jaar: toch weer ietsje langzamer … 34:11 in 2010 tegen 34:35 dit jaar. In 2009 liep ik 38:29?! De verklaring: “Er was een boom op het parcours gevallen, dus was er een omleiding: de afstanden waren wat langer“.
Verder lezen
Marathonstress of beginnende ….
Nog 2 weken voor de marathon van Athene op zondag 13 november a.s. Dus, je denkt als afwisseling van al de lange duurlopen en SDL’s, kom ik ga een trainingwedstrijd lopen. Met flink wat klimmen, moet in Athene ook.
Je schrijft je vooraf in en bekijkt het parcours. Het werd dus de 10 EM Diepeholterbergloop in Holten op zaterdag 29 oktober aanvang 15.30 uur.
Ik had mij voorgenomen op tijd te zijn en goed in te lopen( wat ik zelden doe, paarden lopen ook niet in), want het is eerst 9 km klimmen, niet mijn favoriete bezigheid en “aanvoelen” hoe de temparatuur zou zijn. Zou het een singlet met short worden of toch een halve tight met korte mouwen.
Goed gemutst vertrek ik om 13.30 uur naar Holten, uurtje rijden en ruim tijd ( 14.30 uur) kom ik aan voor afhalen stratnummer etc.
Een goede route beschrijving brengt mij rechtstreeks in 1 keer naar de parkeer plaats.
Het is erg druk, veel auto’s, maar weinig lopers te zien.
Ik dacht, ik ben wel erg vroeg, het zijn de auto’s van de lopers die de 5 mijl lopen.
Maar na mij nauto geparkeed te hebben en lopend naar het inschrijfbureau, bekruipt mij een vreemd gevoel: het is wel erggg rustig.
Aangekomen aan de inschrijftafel kijk ik rond en ziet dat er niemand achter de tafel zit. Komt een man op mij af en vraagt of ik wat zoek.
Hierop zeg ik dat ik mijn inschrijfnummer kom afhalen.
Hij kijkt mij verschrikt aan zegt “ze zijn 5 minuten geleden gestart”.
Nou ooit je zelf zo stom en boos geveoeld? Hij bood nog aan dat ik kon starten en achteraan lopen.
Dat leek mij niets, geheel gefrusteerd en boos op mezelf: “Hoe kan een mens zo stom zijn”
Ik maakte rechts omkeer en reed in een waarschijnlijk recordtijd terug naar Veenendaal en thuis aangekomen mij eigen
10 EM in de bossen van Prattenburg gelopen. Heb de heuvels niet gemeden en wel mijn frustatie uitgelopen. Een wedstrijd lopen in je eentje in bijna wedstrijd tempo. Ik kan dus toch hard heuvel op!! als ik maar boos op mezelf ben.
Voor zij die nu zijn omgevallen van het lachen “zou de marathonstress nu al hebben toegeslagen?”
Wordt vervolgd
Albert