Bergloop Dolomieten – Refugio Tomasso Pedrotti

Een klein verslagje van een “training” in de Italiaanse Dolomieten, ter illustratie van mijn voorbereiding op berglopen.

20060728_083035_0038_1Wij kampeerden aan het Lago di Molveno, in de provincie Trentino. Dit is het grootste natuurlijke meer boven 800 m (in Italië). Ook wel wintersportgebied. In het straatbeeld, bijvoorbeeld in het nabijgelegen Andalo, zie je veel ouderen, ik denk dat ze verkoeling zoeken. De camping was vol, met kleine plaatsen. Aan alle kanten ingesloten door Italianen die constant aan het praten zijn. Niet onze ideale camping, maar de omgeving was mooi.

nog meer fotoxb4s

Eerst een verkenningsloopje, een klein uur omhoog en dan weer afdalen. Vervolgens een kaart gekocht en een plan bedacht. Een “circuit” is het mooist, maar minder zeker. Ik ben eens over een pas in de mist beland en kon toen slechts met de grootste moeite de col terug vinden, na meer dan een uur zoeken, om uiteindelijk dezelfde weg terug te kunnen afdalen.

In de Dolomieten zijn veel “via ferrata”, waar het pad beveiligd is met een kabel, of je een moeilijke passage met een ladder kunt overbruggen. Deze staan op de kaart aangegeven als “+++++” en worden door mij vermeden ;-)

Mijn bergloop begint om 6 uur s’ochtends. Gewone loopoutfit, Inov8 Terroc schoenen, Salomon rugzakje met water, stokbrood, extra jack, kaart, telefoon, cap, zonnebril, fototoestel, x85 Het grintpad stijgt snel, wandeltempo dus. Een jeep haalt mij in, beladen met voorraden voor de berghutten. Vanaf een hoogte van circa 1.400 m, tot waar de jeep kan komen, lopen twee kabelbanen, één naar de Refugi Pedrotti-Tosa (2.491m) en één naar de Refugio Selvata (1.630m). Aan deze kabels hangt een grote “bak”, waarin de voorraden voor de hut aangevoerd worden. Na de afslag richting Rif. Selvata  versmalt het pad en loop ik zigzaggend door een bos omhoog. De kabel hoor ik boven mijn hoofd zoemen. Dan kom ik de sleutelpassage tegen: smal pad, steile afgrond. Shit, even slikken, toch doorlopen, voetje voor voetje, en niet naar beneden kijken. Omdraaien is geen optie.

Tegen 8 uur ontbijt ik met koffie en apfelstrudel bij de Rif. Selvata, in de ochtendzon. Ik ben de eerste. Ansichtkaart van de hut gekocht, mét stempel. Om me heen steile wanden, de route loopt onder de kabel door. Veel stenen op het pad, weinig water, éénmaal kom ik een bron tegen. Dan ben ik boven, denk ik, want nu pas wordt het einddoel zichtbaar, de refugi’s Pedrotti & Tosa boven op de crète, steken scherp af tegen de blauwe lucht. Heel langzaam haalt een snelle “wandelaar” mij in, ik maak van de gelegenheid gebruik en vraag of hij een foto wil maken. De zon brandt behoorlijk, ik heb geen zonnebrand meegenomen en doe m’n shirt met lange mouwen aan. Verder omhoog, het pad slingert heen en weer, de hut(ten) blijven goed zichtbaar. Weer een sleutelpassage, steile afgrond, beetje klauteren, maar dan ben ik bij de hut, iets over 10 uur. Genieten op het zonneterras! En natuurlijk koffie, cola, chocola, x85 (het stokbrood van gisteren blijft onaangetast). De Italiaanse wandelaar daalt alweer af op het moment dat ik boven kom en vraagt of dit mijn eerste beklimming is (gelukkig, het is een ervaren loper die mij ingehaald heeft).

Nog wat foto’s maken en dan daal ook ik af. Voor je gevoel gaat dit snel, maar je moet wel voorzichtig blijven. Een val van of op het pad kan lelijk uitpakken. Na een hernieuwde tussenstop bij de Rif. Selvata gaat het sneller. Op het karrespoor is hardlopen weer mogelijk en ben ik in no time terug in Molveno.

Een L(L)BL – Lange (Langzame) Berg Loop van 7 uur! Gek genoeg kom ik daar “fris” van terug, veel frisser dan de LLD 120 min. eergisteren rond het Leersumse Veld.

[Erik]

2 gedachten over “Bergloop Dolomieten – Refugio Tomasso Pedrotti”

  1. Oke,Erik !!
    Gaaf man,ziet erg goed uit al die eerste opzet.
    Ga je e.e.a. nog doorsturen naar de rest van de groep om te zien wat zij vinden?

  2. Hallo lopers en loopster,

    Goed idee om een weblog te starten. Ik heb er met plezier naar gekeken en hoop er ook mijn bijdrage te kunnen leveren.

    Theo

Reacties zijn gesloten.